Laatst kwamen er weer geloofsovertuigers langs mijn deur. Na een kort gesprekje, kreeg ik de motivatie om deze pagina neer te zetten. Ik vindt het jammer dat er nog steeds mensen misleid worden door oplichters, die onder het mom van religie, mensen gebruiken en veel geld daarmee verdienen. En ja, dat gebeurt met religie, zelfs gelovigen zullen dat moeten onderkennen. Een voorbeeld is te zien in de documentaire Marjoe, zie ook imdb.
Nu zullen gelovigen snel zeggen dat dit bij hun religie niet zo is. Maar men moet zich afvragen, waarom is het zo makkelijk om met religie mensen zo in te pakken, dat ze niet doorhebben dat ze opgelicht worden? In mijn optiek komt dit doordat religie het kritisch denken over de religie kortsluit. Het is uit den boze om te twijfelen, en om eens kritisch naar de eigen religie te kijken. De verhalen uit de bijbel, waar ik zelf het meest bekend mee ben, hebben in verhalen vaak de ondertoon, dat je moet gehoorzamen, hoe vreemd de verzoeken ook zijn. Gods wil is immers ondoorgrondelijk. Het bijzondere is altijd, dat hoewel gods wil door velen ondoorgrondelijk genoemd wordt, dat er zoveel mensen zijn die wel denken te weten wat gods wil is.
Maar goed, ik moest maar eens naar de bijbelse god bidden, om deze god te ervaren. Dat was een van de strekkingen die de religieuze overtuigers hadden. Ik had al aangegeven niet in een god te geloven, dus voor mij klonk dat een beetje vreemd. Voor mij is dat als een brief naar de kerstman op de noordpool sturen, terwijl ik weet dat er geen kerstman op de noordpool woont.
Ik moest dus maar eens aan de bijbelse god bidden, aanbidden dus eigenlijk. Ook als ik er van uit zou gaan dat deze zou bestaan, wat voor god bid ik dan aan? De bijbel lezende, een hele kwade god, die volgens de bijbel bijna 3 miljoen doden op z'n geweten heeft. En dat is als alleen de doden, waarbij de aantallen in de bijbel worden genoemd, opgeteld worden. Tel daar de zondvloed, en andere beschreven gewelddadigheden bij op, en je komt aan een veelvoud daarvan. En dan wordt mij gevraagd, om zo'n god te aanbidden. Mij niet gezien.
Mannen, vrouwen en zelfs kinderen en dieren moeten het met de dood bekopen. Bijvoorbeeld, als we naar Exodus kijken naar de onschuldige kinderen, de eerstgeborenen, die door god gedood worden. Ja, deze god dood dus gewoon onschuldige kinderen, alsof die iets kunnen doen aan wat de farao beslist. En volgens het verhaal, steekt god er een stokje tussen, mocht de farao het joodse volk willen laten gaan, "doch Ik zal zijn hart verstokken, dat hij het volk niet zal laten gaan." Exodus 4:21. Weg met die vrije wil van de farao, en laat het geweld maar beginnen. En ik zou zo'n god moeten aanbidden? Brrr.... ik moet er niet aan denken.
Dan nog de moraliteit in de bijbel, nou, met zoveel geweld kunnen we daar eigenlijk al niet meer van spreken. Maar goed, het wordt in de bijbel als goed gezien dat Lot (Sodom en Gomorra) zijn maagdelijke dochters aanbood om door de menigte verkracht te worden, om zo zijn bezoekers te beschermen. En denk ook aan het offer wat aan Abraham gevraagd wordt, om z'n zoon Isaak te offeren. En ja hoor, Abraham doet wat hem opgedragen wordt. Wat een walgelijk boek. In beide verhalen komt het uiteindelijk 'goed', maar de les is duidelijk, wees bereid om alles op te offeren voor 'god', z'n wegen zijn ondoorgrondelijk, en in het verhaal van Abraham vooral ook het 'volg blindelings'. Het kritische denken kan de prullenbak in, zo ook het morele denken. Nee, het is niet goed om je dochters ter verkrachting aan te bieden, nee, het is niet goed om een stem in je hoofd, met een opdracht om je zoon te offeren op te volgen. Als het boek van de bijbel zo goed is, dan zou je toch een duidelijke stellingname verwachten tegen dit soort verachtelijkheden.
En mensen geloven zomaar van alles wat er in de bijbel staat. Zo ook het verhaal van de zondvloed. Je moet wel totaal onkritisch denken om dat verhaal te geloven. Eigenlijk moet je denken zoals een kind. Ga je denken als een volwassene, dan zie je al snel dat een paar mensen die met de hand een boot van hout bouwen, nooit een boot kunnen bouwen waar van elk soort dier 2 stuks (van reine dieren 7 paar) op de boot kunnen. Aan boord van die ark zou zich dus een equivalent van vele megastallen moeten bevinden.
Laat staan dat je voor elk dier ook nog eens voor alle 150 dagen vers voedsel moet hebben (het aantal dagen wist men ook niet eens van tevoren). Vers bamboe voor de reuzenpanda (50 kilo per dag), verse eucalyptusbladeren voor de koala, een olifant eet al snel 150 tot 200 Kg per dag, etc. Alleen al voor 2 olifanten, dus 150 dagen * 2 olifanten * 150 kilo = 45.000 kilo voer. Als olifanten 'rein' zijn, dan moet je dit dus maal 7 vermenigvuldigen. Bedenk je dan ook nog eens dat dit voedsel gedurende die 150 dagen vers gehouden diende te worden, en dat men dus niet eens wist hoe lang het allemaal zou duren, dus hoeveel voedsel ga je überhaupt meenemen?
En wat dan te bedenken van waar al die dieren vandaan moeten komen, ijsberen van de Noordpool, pinguïns van de Zuidpool, dodo's vanuit Mauritius, koala's en kangoeroes van Australië, luiaards vanuit Zuid Amerika. Koala's en luiaards bewegen ook niet zoveel op een dag, dus dat duurt jaren voordat de bij die boot zijn, misschien zelfs generaties. En koala's kunnen die eucalyptusbomen niet meenemen, en zonder die bomen verhongeren ze. Dan ook nog eens de logistieke nachtmerrie om alle dieren weer op de juiste plek terug te zetten. En met zo'n laag aantal dieren, is de genetische diversiteit naar vermoeden te klein om de soort in stand te houden.
O ja, we vergeten nog een aantal dingen. De zoetwatervissen die allemaal doodgaan, omdat als alles overstroomd, al het water zoutwater wordt. De vegetatie die doodgaat door het zoute water, en ook de grond die lange tijd onvruchtbaar blijft. En dan nog de vraag, waar kwam al dat water dat viel vandaan, en waar is dat water daarna gebleven? En dit soort verhalen wordt als zoete koek voor waar aangenomen. Get real... dit is gewoon grote onzin. Religie verlaagt de gedachte van volwassen mensen, naar het niveau van kleine kinderen. Geloven in de vliegende arrenslee van de kerstman, of de boot van Noach met al die dieren, is van hetzelfde kinderlijke denkniveau.
In het christelijke geloof wordt vaak aangegeven dat Jezus gestorven is voor onze zonden. Zie je het al voor je? Stel, iemand steelt een snoepje, en dan komt een vader met z'n zoon, waarvan de vader de hand van de zoon heeft afgehakt. Die vader vraagt die persoon om het offer van de afgehakte hand van zijn zoon te aanvaarden, waarmee het stelen vergeven zou zijn. Wat ben je dan, als je zo'n offer aanvaart? En zo'n vader zouden ze gelijk in een instelling moeten opnemen! In zo'n god moeten wij dan geloven? En die moeten wij dan aanbidden? Dat soort gedrag zouden we toch nooit goedkeuren van een echt persoon.
De bijbelse god is als iemand die een pistool op je hoofd zet, en zegt dat je van hem moet houden. Het is je vrije wil, maar als je niet van 'm houdt dan schiet hij je dood. Alleen is het dan een denkbeeldig persoon met een denkbeeldig pistool. Te bizar voor woorden eigenlijk.
Dan tot slot nog het volgende. Het bekende christelijke symbool, het kruis, bedenkt u eens wat dit is. In latere tijden is dit vergelijkbaar met de brandstapel, de galg, guillotine of de elektrische stoel. Bedenk u zich eens dat het symbool van het kruis, door een van deze andere executiemiddelen vervangen wordt. Ziet u het zich al voor u? Een symbool van de elektrische stoel voorin de kerk, of een galg op de torenspits? Het is gewoonweg bizar, dat een religie een executiemiddel als symbool aangenomen heeft. Dat mensen dit niet inzien, duidt er toch duidelijk op dat er een totaal gebrek is aan religieuze zelfreflectie.
Zo eenvoudig is het om eens anders te kijken naar religie. U mag zelf bedenken wat u er van vindt.
Persoonlijk vind ik het aan de ene kant vreemd dat er nog mensen zijn die dit allemaal nog geloven. Alhoewel, ik aan de andere kant begrijp dat de religieuze ideeën, waarbij het kwaad is om kritisch naar de eigen religie te kijken, en de straf die daar vaak aan vast zit, zoals uitsluiting door de groep en/of de dreiging met eeuwige doem, het kritische denken kortsluiten. Ook zijn afzondering, en het aangeleerde gedrag om niet naar kritiek op de religie te kijken, deze te ontwijken, vaak ook gedreven door angst, oorzaken die ik onderken.
Religie is iets dat aangeleerd is, veelal van jongs af aan. Het kritisch kijken naar religie heeft daardoor nooit echt plaatsgevonden, omdat de meeste nog kind waren toen men het aangeleerd kreeg. Voor velen is het moeilijk om naderhand nog kritisch naar religie te kijken, o.a. om in de vorige alinea genoemde redenen. Het wordt daar wel eens tijd voor, tijd om wakker te worden, en religie niet meer als waar aan te nemen, en het te zien voor wat het is: De grootste leugen ooit verteld.
En, gelooft u het nog? Ik in ieder geval niet.