Religie is een geïnduceerde waanstoornis. Bij religie is wel een duidelijk verschil te herkennen, de waanzin leeft namelijk niet meer in een mentaal ziek persoon, maar deze leeft voort in boeken, religieuze instituties en de religieuze gemeenschap. De waanideeën van een of meerdere cultleiders en/of volgelingen zijn opgeschreven en geïnstitutionaliseerd, en zijn de norm geworden in vele culturen, omdat dit de machthebbers goed uitkwam. Want als je mensen absurditeiten kan laten geloven, dan kan je ze van alles laten doen.
Een belangrijk punt dat ik hierbij gelijk wil noemen, is dat net als bij een geïnduceerde waanstoornis, de religieuze persoon zelf niet aan een mentale stoornis lijdt, maar de symptomen en wanen van de inductor overneemt. Op andere gebieden dan religie kan een religieus persoon gewoon goed zonder waanideeën functioneren, en dat is ook precies wat we zien. Alleen als er religie in het spel is, kan men zaken die niets met de realiteit te maken hebben, voor waar gaan aannemen.
Laten we een voorbeeld van een geïnduceerde waanstoornis nemen. Een echtgenoot heeft een waanstoornis waarbij deze denkt dat buitenaardse wezens hem/haar bespieden. De wederhelft kan dan hetzelfde waanidee krijgen, zonder dat deze aan een waanstoornis leidt. En is God niet een buitenaards wezen? En wordt er van deze God niet beweerd dat hij alles van ons ziet en weet? Laten we eerlijk zijn, we weten dat er in ieder geval fysieke wezens in het heelal zijn, en wel op onze aarde, maar niet fysieke wezens, daar hebben we geen voorbeelden van. Het denken dat een niet fysieke buitenaardse God jou bespiedt, is wat dat betreft dus meer bizar, dan het denken dat een fysiek buitenaards wezen jou bespiedt.
Als we kijken naar een cult waarbij de cultleider zijn waanideeën op zijn volgelingen overbrengt, dan kunnen we denk ik o.a. de volgende voorbeelden noemen: Jim Jones, Charles Manson, David Koresh en Heaven's Gate. En de hedendaagse religies zijn niet anders begonnen dan in de vorm van een kleinere cultus. Natuurlijk zijn er ook religies te noemen die, in mijn optiek, bewust als oplichting zijn bedacht, we kunnen hier denken aan de Mormonen, en natuurlijk aan Scientology. Er wordt echter van dezelfde principes gebruik gemaakt, als die spelen bij een geïnduceerde waanstoornis, een dominant persoon induceert waanideeën bij de gelovige.
Wat kunnen we hier van leren? Laten we kijken wat er gezegd wordt over het oplossen van een geïnduceerde waanstoornis: "Als het contact met de inductor wordt verbroken, verdwijnen de symptomen doorgaans.", kijk, is dat niet ook wat we met religie zien? Ik weet dat dit voor mij persoonlijk zeker wel gold. Toen ik vanaf een bepaalde leeftijd niet meer naar de kerk ging, en mij niet meer zoveel met religie bezighield, niet meer bidden en geen bijbellezen etc., toen verdwenen mijn religieuze waanideeën steeds meer.
Hier moet ik wel bekennen dat religie een stuk lastiger op te lossen is, dan een geïnduceerde waanstoornis. Religie wordt namelijk meestal van kinds af aan geïndoctrineerd. Religie gaat dus eigenlijk nog een stap verder dan een geïnduceerde waanstoornis, de waanideeën worden actief aangeleerd binnen de groep. Alhoewel het zich wel degelijk om hetzelfde principe handelt. Religie heeft ook vaak ingebakken dat men vooral binnen de eigen groep blijft, dat speelt in op het punt van sociale isolatie, welke bij een geïnduceerde waanstoornis ook een rol speelt.
Wat verder bij religie te onderkennen valt, is de introductie van verschillende rituelen en gebruiken. Zo is het dagelijks bidden voor de maaltijd, het bijbellezen, het 5x op een dag richting Mekka bidden, met regelmaat naar de moskee, synagoge of kerk gaan, het langs de deuren gaan om het geloof te verkondigen, het vasten, religieuze feesten, etc. etc. een manier om de religie continue actief te houden. Als de religie niet actief wordt gehouden, dan is dit vergelijkbaar met het verbreken van het contact met de inductor, wat bij de geïnduceerde waanstoornis meestal lijdt tot het verdwijnen van de waan.
We kunnen dus duidelijke overeenkomsten zien tussen religie en een geïnduceerde waanstoornis. Het is wel zo dat bij religie een aantal extra factoren spelen, zoals de indoctrinatie die meestal van kinds af aan plaats heeft gevonden. Ook zien we dat de religieuze waanideeën vaak sociaal geaccepteerd zijn, zeker als men deze waanideeën voor zichzelf houdt, en verder weinig invloed lijken te hebben. Dat de groep waar religieuzen zich voornamelijk in bevinden ook dezelfde of vergelijkbare waanideeën hebben, dat geeft ook een versterkend effect. Ik vind dat dit principe duidelijk terugkomt in een video van DarkMatter2525: ...but intelligent people believe in God.
Voor mij is het duidelijk, er zijn zoveel overeenkomsten met religie en een geïnduceerde waanstoornis, dat we gerust kunnen zeggen dat religie een bijzondere vorm van de geïnduceerde waanstoornis is. Religieuze ideeën staan ver van de realiteit, en als men steeds minder met religie bezig is, dan gaat het de religieuze persoon opvallen dat deze ideeën niet overeenkomen met de realiteit. Ook gaat men dan zien dat andere religieuzen allerlei uitspraken doen, waar men eigenlijk niets over kan zeggen. Geen enkel persoon weet wat die God nu eigenlijk wil, geen enkel persoon weet iets over een leven na de dood, geen enkel persoon heeft maar enig idee wat het doel van een God zou zijn voor ons hier op aarde, en geen enkel persoon weet of er überhaupt wel een God bestaat. De religieuzen die hier wel uitspraken over doen, begeven zich in het gebied van de fantasie en de waan.
Wat kunnen we hier van leren? Ten eerste dat een religieus persoon niet een mentaal ziek persoon is. Ten tweede dat bij afwezigheid van religieuze gebruiken en aanmoediging van religie, de religieuze wanen vanzelf verminderen en wellicht ook geheel verdwijnen. Ten derde, dat een religieus persoon niet per definitie dom is. Als laatste biedt het inzicht dat religie een geïnduceerde waanstoornis is, ook inzicht in hoe religie bestreden kan worden. De maatschappelijke ontwikkeling gaat door, en religie zal steeds verder achterblijven, dus zal het steeds makkelijker worden voor religieuzen om het onderscheid tussen de religieuze ideeën en de realiteit te zien. Als het inducerende element wegvalt, dan staat het de religieuze vrij om dit inzicht te verkrijgen.
Voor elke religieuze persoon die het niet eens is met mij, hierbij de uitdaging: stop voor 1 héél jaar met alle religieuze gebruiken. Als de religie daarna nog even standvastig is, dan mag je mijn verhaal onzin noemen. Al denk ik dat elke religieuze persoon wel inziet, dat dit zeker een effect op het religieus geloof zal hebben. Vraag je eens af, waarom zou het voor religie zo hard nodig zijn, om het jezelf continue weer wijs te maken dat het waar is? Bij zaken die waar zijn, is dat namelijk niet nodig.