Wat is goed en kwaad? Religie eigent zich vaak het recht toe om hier uitspraken over te doen. Echter denk ik dat het juist religie is die roet in het eten gooit, als het gaat om het onderscheid maken van wat goed en kwaad is. Zoals Voltaire ooit geschreven heeft:
"Als iemand jou absurditeiten kan laten geloven, dan kan hij jou wandaden laten verrichten."
Wat zoiets inhoud, dat als iemand jouw kritisch denkvermogen kan kortsluiten, dan kan deze jou zaken die kwaadaardig zijn als goed doen voorstellen, en jou dan aanzetten om dat 'goed' te doen.
Wat werkt beter hierin dan mensen blindelings volgzaam te maken, iets wat ik eerder al heb aangegeven, en de abrahamitische religie is daar een ster in. De verhalen hebben geregeld de ondertoon dat er blindelings gevolgd moet worden. Dit is trouwens ook erg duidelijk bij de Jehova getuigen organisatie, zie hiervoor een video van Telltale Jehovahs Witnesses Demand Submissiveness, bekijk ook eens "Be Courageous" and Think For Yourself en Jehovah's Witnesses: How Would You Know? van John Cedars.
Hoe kunnen de religieuze mensen denken dat hun heilige boek een goed boek is, terwijl er afschuwelijke verhalen in staan? In de bijbel is God een homicidale en genocidale maniak, die het prima vind dat er seksslavinnen worden gemaakt uit de veroverde volken (Numeri 31:17-18, Deuteronomium 21:10-14). En, hoezo zou het goed zijn dat iemand anders gestraft wordt voor jou fouten? Wat ben jij, als jij daar blij van wordt? Waarom zien religieuze mensen niet in hoe verstoord dit denken is geworden?
Dit doet mij denken aan een verhaal van een alternatieve Genesis, welke mij ooit door goddelijke inspiratie ingegeven is, en welke een betere verklaring geeft voor de inhoud van de bijbel:
God had en jongere broer genaamd Satan, en Satan was erg jaloers op God. Nadat God de hemel en de aarde had gecreëerd, en alles op de aarde, nam zij rust. Op dit moment zag haar jongere broer Satan zijn kans, en hij sloot zijn zus op in de plaats waar ze aan het rusten was.
Maar God kende haar broer maar al te goed, een vreesde dat als hij zijn kans schoon zag, dat hij trucjes met haar creatie zou uithalen. Daarom had God de boom van kennis van goed en kwaad in het hof van Eden gepland, en had zij tegen Adam gezegd om niet van deze boom te eten. Gods plan was, om haar creatie nooit met het kwaad kennis te laten maken, maar ze wist dat als haar broertje de boel ging verpesten, dat haar creatie wel het verschil tussen goed en kwaad zou moeten weten.
Omdat de slang het meest vernuftigste dier van haar creatie was, had God de slang geïnstrueerd om Adam en Eva over te halen om van de boom van de kennis van goed en kwaad te eten, maar alleen als haar broertje trucjes met haar creatie zou gaan uithalen. Aangezien Adam en Eva geen kwaad zouden herkennen in het niet gehoorzamen, en simpelweg de slang zouden geloven, want ze hadden nog geen kennis van goed en kwaad, had God bedacht dat dit plan goed zou werken. Wanneer Adam en Eva dan van deze boom zou eten, dan zouden ze wel in staat kunnen zijn om het onderscheid tussen goed en kwaad te kunnen maken, en zo in staat moeten zijn om het kwaad van haar broertje te herkennen.
Maar Satan deed zich voor als God, en gebruikte de ongehoorzaamheid (wat eigenlijk gewoon Gods back-up plan was geweest, want God had niet voor niets die slang zo gemaakt), om het kwaad te introduceren. En vanaf dat moment leert hij de creatie van zijn zus om blindelings te volgen en niet te vertrouwen op de door zijn zus gegeven kennis van het goed en het kwaad.
Na enige tijd, viel het Gods broertje Satan op dat de mensen niet naar zijn tevredenheid de kwaadaardige verhalen die hij verzonnen had opvolgde. Om de mensen verder te verleiden om meer kwaad te doen, verzon hij daarom, in een list, de menselijke zondebok. Op deze manier hoeven mensen geen eigen verantwoordelijkheid meer te voelen. Nu kan men kwaad doen, en zich daarna goed voelen omdat de zondebok gestraft was voor dit kwaad. Er zou geen persoonlijk verantwoordelijkheidsgevoel meer nodig zijn. Mensen gingen zelfs het symbool van het martel en executie middel dragen, dat gebruikt werd om de zondebok te slachten. Gods broertje Satan keek hier naar, en hij werd er blij van.
Zo zou het geloven in deze God, die heimelijk haar broertje Satan is, de gelovige over kunnen halen om kwaad te doen. Terwijl de mensen die hun interne kennis van goed en kwaad gebruiken, en dus ook niet geloven dat God zo kwaadaardig zou kunnen zijn, zich bij het goede zou kunnen houden.
Bij Pascals weddenschap, zou men bij het geloof in die kwaadaardige God (die stiekem Satan is), de weddenschap verliezen, terwijl als men daar niet in gelooft, dan zou men de weddenschap winnen. Zo staat de uitkomst van deze weddenschap op z'n kop, en blijkt maar weer het probleem bij een dergelijke 'weddenschap'.
Dit verhaal verklaart daarnaast waarom God zei dat hij een jaloerse God is (Exodus 20:5). Het zou ook zijn probleem met eerstgeborene kinderen verklaren, en zijn probleem met vrouwen. Dit verklaart al het kwaad wat deze God volgens het boek heeft gedaan, en waarom er kwaad in de wereld is.
Wat kiezen we? Wat we weten dat kwaadaardig is? Zoals slavernij, het doden van onschuldige kinderen en vermoorden van onschuldige vrouwen en kinderen, behalve de maagdelijke jonge meisjes, omdat deze seksslavinnen zouden moeten worden? U weet wel, wat er zo in de bijbel staat, die u eens een keer zou moeten lezen.
Dit alles doet mij ook nog denken aan een andere video van DarkMatter2525: The Greater Insult.
Welke lering kunnen we hieruit trekken? In ieder geval, dat we niet blindelings dingen moeten geloven, en dat we onze eigen verantwoordelijkheid moeten nemen. We moeten ons interne gevoel van het onderscheid tussen goed en kwaad volgen. En iedereen die aangeeft dat we in Gods naam blindelings moeten volgen, die moeten we juist extra kritisch behandelen.
Religie, gelooft u het nog?